جمله‌های زیبا، دلنوشته‌های دلنشین، اشعار ماندگار، پاراگراف‌های تاثیرگذار و بی‌نظیر از یک کتاب یا مقاله. همه این‌ها می‌تواند بهانه‌ای برای هایلایت کردن آن‌ها در کتاب، مجله و یا ذهنتان باشد.

پیشتر در مجموعه مطالب «هایلایت» مجموعه‌ای گزیده و دلنشین از این مطالب را در اختیار شما قرار داده بودیم که اقدام به بازنشر آن‌ها کرده ایم و امیدواریم موردپسند واقع گردد.

 دفتر کار افراد بزرگ و موفق تاریخ لزوما بزرگ و مملو از امکانات نیست. برخی از بزرگان تاریخ با کار کردن در منزل، شگفتی‌های زیادی آفریده‌اند. از آلبرت اینشتین گرفته تا جون دیدین (Joan Didion) و مارک تواین (Mark Twain) به عنوان افرادی با ذهن خلاق و بزرگ، برخی از بزرگترین آثارشان را در منزل خلق کرده و حین کار کردن در خانه، ایده‌هایی بزرگ به ذهنشان رسیده است.

نقطه مشترک دفتر کار افراد بزرگی که در این مطلب بررسی می‌کنیم، قرارگیری آن‌ها در دل منزل است. خانه برخی در آپارتمانی بزرگ در منهتن بوده و تعدادی دیگر، در یک منزل روستایی داخل مزرعه زندگی می‌کردند. تماشای این تصاویر نشان می‌دهد نداشتن امکانات شامل یک دفتر کار بزرگ و مجلل، هرگز بهانه‌ای برای عدم دستیابی به موفقیت نیست.

جین آستن

جین آستن (Jane Austen)، نویسنده رمان کلاسیک «غرور و تعصب» (Pride and Prejudice) و همچنین «اما» (Emma)، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان زن تاریخ محسوب می‌شود. او بسیاری از آثارش را در منزل نگارش کرد.

اکنون می‌توان میز کار جین آستن را در منزل وی که تبدیل به موزه شده است تماشا کرد. این موزه در آلتون انگلستان قرار دارد.

قبل از مرگ این نویسنده بزرگ در سال ۱۸۱۷ میلادی، چهار اثر بزرگ توسط وی منتشر شد: «غرور و تعصب»، «دلباخته یا حس و حساسیت» (Sense and Sensibility)، «اما» (Emma) و «پارک مانسفیلد» (Mansfield Park) از این مغز متفکر برای ما به یادگار ماند. دو اثر دیگر خانم آستن به نام «ترغیب» (Persuasion) و «نورثنگر ابی» (Northanger Abbey) بعد از مرگ او منتشر شد.

شارلوت برونته

شارلوت برونته (Charlotte Brontë) یک رمان‌نویس و شاعر انگلستانی بزرگ بود. او تعداد قابل توجهی از آثار هنری خود را در منزل خانوادگیش نگارش کرد.

محبوب‌ترین رمان‌های شارلوت برونته «جین ایر» (Jane Eyre)، «ویلت» (Villette) و «قصه‌های آنگریا» (Tales of Angria) محسوب می‌شوند. خواهران برونته بیشتر رمان‌هایشان را در منزل خانوادگی خود در منطقه هاوورت یورکشایر غربی نوشتند.

در سال ۱۹۲۸ میلادی، منزل خانوادگی آن‌ها تبدیل به موزه شد. مدتی بعد با هدف تغییر محیط داخلی منزل به سبک طراحی دهه ۱۸۵۰ یک بازسازی اساسی روی آن صورت گرفت. در این موزه آثار زیادی از جمله لوازم شخصی شارلوت برونته نظیر میز نویسندگی او در معرض بازدید عموم قرار دارد.

چارلز دیکنز

دفتر کار افراد بزرگی همچون چارلز دیکنز (Charles Dickens) نیز در منزل قرار داشت. وی رمان‌های مشهور و کلاسیک «اولیور توئیست» (Oliver Twist)، «داستان دو شهر» (A Tale of Two Cities)، «انتظارات بزرگ» (Great Expectations) و چند رمان دیگر را در منزل خلق کرد.

میز کاری که چارلز دیکنز رمان «انتظارات بزرگ»، «دوست مشترک ما» (Our Mutual Friend) و چند اثر هنری دیگر را روی آن نگارش کرد، در سال ۲۰۱۵ توسط موزه چارلز دیکنز خریداری شد. این موزه، داخل یکی از منزل‌های قبلی این نویسنده بزرگ در شهر لندن واقع شده است.

جان آدامز

همه ذهن‌های بزرگ یک دفتر کار بزرگ و لاکچری یا استودیو‌هایی بزرگ نداشتند! به عنوان نمونه باید به جان آدامز (John Adams) اشاره کرد که در آشپزخانه یک خانه رعیتی واقع در براینتری ماساچوست، حقوق خواند و از آن جا به مقام‌های بزرگی دست پیدا کرد.

جان آدامز معاون اولین نخست جمهور آمریکا بود و سپس تبدیل به دومین رئیس جمهور ایالات متحده شد. در عکس بالا می‌توانید دفتر کار وی بین سال‌های ۱۷۹۷ الی ۱۸۰۱ را مشاهده کنید.

لئو تولستوی

این نویسنده روس بزرگ، آثار فراموش نشدنی نظیر «جنگ و صلح» (War and Peace) و «آناکارنینا» (Anna Karenina) را در منزلش واقع در یاسنایا پولیانا خلق کرد.

لئو تولستوی، یاسنایا پولیانا را «سنگر ادبی غیرقابل دسترسی» خود خطاب می‌کرد. منزل این نویسنده بزرگ اکنون تبدیل به موزه شده و لوازم شخصی وی نظیر میز کار و کتابخانه‌اش شامل ۲۲ هزار کتاب، در معرض دید عموم قرار دارد.

مارک تواین

مارک تواین (Mark Twain) نگارش «ماجرا‌های تام سایر» (The Adventures of Tom Sawyer) را در منزلش در شهر نیویورک آغاز کرد.

از کتاب «ماجرا‌های تام سایر» به عنوان یکی از بزرگترین رمان‌های آمریکایی یاد می‌کنند. این کتاب درباره داستان پسر جوانی است که قبل از جنگ آمریکا در نزدیکی رودخانه می‌سی‌سی‌پی زندگی می‌کند.

زیگموند فروید

علاوه بر دفتر کار افراد بزرگ مشغول به نویسندگی، محل فعالیت برخی پزشکان و دانشمندان نیز در منزل بوده است. به عنوان نمونه‌ای بارز باید به زیگموند فروید (Sigmund Freud) اشاره کرد. از او به عنوان موسس و پدر علم روانکاوی نام می‌برند.

این روان‌شناس بزرگ، بیشتر نظریه‌هایش را در زمان کار در منزل مطرح کرد. منزل او در وینا، میزوری، آمریکا قرار داشت. او نزدیک به ۴۷ سال در این خانه زندگی کرد. همه تمرینات علم روانکاری در همین منزل توسعه پیدا کرد.

در سال ۱۹۷۱ میلادی، منزل زیگموند فروید به عنوان یک موزه بازگشایی شد. نامه‌ها، کتاب‌ها و آثار هنری متعلق به پدر روانکاری همه در این موزه قابل مشاهده هستند. همه آثاری که زمانی جزوی از کلکسیون لوکس فروید بود، در معرض دید عموم قرار دارند.

آلبرت اینشتین

آلبرت اینشتین (Albert Einstein) در سال ۱۹۳۶ میلادی خانه‌ای در پرینستون آمریکا خرید. او تا زمان مرگش در سال ۱۹۵۵ در همین منزل زندگی کرد.

رونالد کلارک (Ronald Clark) نویسنده کتاب زندگی‌نامه این دانشمند بزرگ و پدر فیزیک مدرن (Einstein: The Life and Times)، در کتاب خود مدعی شد مطالعات اینشتین در خیابان Mercer (محل قرارگیری منزلش) برای وی تبدیل به عادت شده بود. او در همینجا تئوری‌های بزرگش را پرورش داد و فرضیه‌هایی جدیدی مطرح کرد. اینشتین فرضیه‌هایی که حدود سی سال قبلتر به ذهنش خطور کرده بودند را در منزلش واقع در پرینستون نیوجرسی بال و پر داد.

جرج برنارد شاو

جرج برنارد شاو (George Bernard Shaw)، نویسنده ایرلندی بزرگ، بیشتر آثار هنری خود را در منزلش در شهر لندن خلق کرد. او بعد از مرگ همسرش، به کشور ایرلند بازگشت.

در سال ۱۹۵۰، جرج برنارد شاو در منزلش واقع در آیوت سنت لارنس درگذشت. او از سال ۱۹۰۶ در اینجا زندگی می‌کرد. این نویسنده در آخرین سال‌های عمر خود و در ۹۴ سالگی، مشغول نگارش اثر جدیدی بود، اما مرگ دیگر به او امان نداد.

مارتین لوتر

مارتین لوتر کینگ جونیور (Martin Luther King) به عنوان یک فعال حقوق مدنی سرشناس، در منزلش واقع در آلباما کار می‌کرد.

در ۱۹۵۶، سالی که تصویر بالا در آن به ثبت رسیده، منزل وی طی یک عملیات ترور منفجر شد. بعد از بازسازی، مارتین و خانواده‌اش تا سال ۱۹۶۰ در همین منزل به زندگی ادامه دادند. این خانه کوچک اکنون تبدیل به موزه شده است.

الکساندر کالدر

استودیوی مجسمه‌سازی الکساندر کالدر (Alexander Calder) در منزلش قرار داشت. همسر الکساندر از این استودیو به عنوان سرزمین عجایبی مملو از اشیای متحرک یاد می‌کرد.

یکی از تفاوت‌های منزل الکساندر کالدر با دفتر کار افراد بزرگ دیگری که تا اینجا بررسی کردیم، برگزاری مهمان‌های بزرگ در آن بود. شرکت‌کنندگان در این مهمانی‌ها همیشه از آن‌ها تعریف و تمجید می‌کردند.

ادوارد آلبی

ادوارد آلبی (Edward Albee) نمایش‌نامه‌نویس آثاری همچون “The Sandbox” و «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» (?Who’s Afraid of Virginia Woolf) اغلب اوقات در آپارتمان روستایی خود در گرینویچ کار می‌کرد.

از یوجین اونیل (Eugene O’Neill)، آرتور میلر (Arthur Miller)، تنسی ویلیامز (Tennessee Williams) و ادوارد آلبی به عنوان برترین نمایش‌نویسان تاریخ آمریکا یاد می‌کنند. همانطور که می‌بینید حتی چنین فرد موفقی فاقد یک دفتر کار زرق و برق‌دار بود و در منزل کار می‌کرد.

رولد دال

برخی از بزرگترین کتاب‌های مخصوص کودکان در قرن بیستم، به دست رولد دال (Roald Dahl) نگارش شد. او در باغ خانه‌اش در روستای گریت میسندن انگلستان کلبه‌ای مخصوص ایجاد کرد و در آنجا مشغول به کار می‌شد. تصویر زیر در سال ۱۹۶۵ از این نویسنده گرفته شد.

آلونکی که رولد دال در آن نویسندگی می‌کرد، توسط موزه اختصاصی وی به عنوان «عمیقا شخصی» یاد می‌شود. در این جا مصنوعات شخصی و یادگاری‌های فراوانی وجود داشت. آقای دال دوست داشت در زمان رویاپردازی درباره داستان‌های جدید، نزدیک این اشیا باشد.

بر اساس خاطرات شخصی رولد دال، هر زمانی که در این کلبه حضور داشت، فقط کاغذی که روی آن مشغول نوشتن بود را می‌دید. منظور وی، تمرکز بالا روی نویسندگی و غرق شدن در کار حین حضور در آلونک بود. در مقایسه با دفتر کار افراد بزرگی که تا اینجا بررسی کردیم، به نظر رولد دال بیشتر از اتاق کار مخصوص خود حس می‌گرفت.

جون دیدین

جون دیدین (Joan Didion) به عنوان یک نویسنده و جان گرگوری (John Gregory) به عنوان یک رمان نویس، معمولا با یکدیگر، در کتابخانه خانه خود واقع در مالیبو کالیفرنیا فعالیت می‌کردند. این دو هنرمند دفتر بزرگی نداشته و آثار بزرگشان را داخل کتابخانه منزلشان خلق کردند!

جو دیدین به سبک نثر روشنی که داشت معروف است. محبوبیت دیگر وی، تفسیر‌هایی است که بین دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، بر زندگی مدرن مردم در ایالات متحده آمریکا می‌نوشت. او همراه با همسرش تعداد زیادی نمایش‌نامه رادیویی و تلویزیون معروف نوشت.

کارل لاگرفلد

کارل لاگرفلد (Karl Lagerfeld) را به عنوان یک طراح مد افسانه‌ای می‌شناسند. استودیوی کار او، داخل آپارتمانش در شهر پاریس قرار داشت.

او بعد از ترک شغلش به عنوان یک مدیر طراحی در یک برند مد فرانسوی در سال ۱۹۶۱، شروع به طراحی مجموعه‌ای از برند‌های افسانه‌ای نظیر Chloe و Fendi کرد.

منبع: businessinsider

به نظر شما پیشگویی آینده، امکان‌پذیر است؟ اگر شما از آن دسته افرادی هستید که می‌گویند این کاری ناممکن است احتمالاً این هشت نویسنده مشهور داستان‌های علمی - تخیلی، باید شما را در این زمینه متقاعد کنند.این هشت نویسنده داستان‌های علمی - تخیلی، از ژول ورن که ظاهراً اینترنت را پیش‌بینی کرده بود تا آرتور سی کلارک که پرینتر‌های سه‌بعدی را پیش‌بینی کرده بود، ممکن است کمک کنند که شما به چنین احتمالی بیندیشید.این نویسندگان، به شهادت آثارشان، آینده‌ای را دیدند که در واقع چهره جهان امروز ما بود، اما واقعاً وقتی که سخن از توان مشاهده آینده در میان است، این توانایی را چه می‌نامید؟

ژول ورن و پیش‌بینی فناوری‌های قرن ۲۰

ژول ورن در اولین رمان خود "پاریس در قرن بیستم" دقیقاً بخش اعظمی از قرن گذشته را پیش‌بینی کرده بود. ژول ورن در سال ۱۸۶۳ در این کتاب منتشر نشده، نشان داده که از زمان خود بسیار جلوتر بوده است.وی در این کتاب به درستی چیزهایی، چون زندگی در حومه شهرها، در مقیاس بزرگ، اشتغال زنان در خارج از خانه، موسیقی الکترونیکی سینتی سایزر و صنعت ضبط اصوات را برای فروش و همچنین شهر‌های مجهز به آسانسور، روشنایی مصنوعی الکتریکی در سراسر شهر و در تمام اوقات شب، خودرو‌های با سوخت گاز طبیعی و بسیار موارد دیگر را پیش‌بینی کرده بود.او در سال ۱۸۶۵ نیز کتاب "سفر به ماه" را نوشت و در همین کتاب، موشک‌هایی را توصیف کرد که می‌توانند انسان‌ها را به ماه انتقال دهند. موشک‌هایی که یادآور سفینه ماه‌پیمایی است که در سال ۱۹۶۹ در سفینه آپولو ۱۱ مورد استفاده قرار گرفت.در همین کتاب از بادبان‌های خورشیدی هم صحبت کرده است. پدیده‌ای که سرانجام در سال ۱۹۷۰ توسط ناسا برای بررسی ستاره‌های دنباله‌دار طراحی شد و در سال ۲۰۱۰ برای نخستین بار مورد استفاده قرار گرفت. زیردریایی‌های الکتریکی نیز از دیگر پیش‌بینی‌های محقق شده ژول ورن است.او در یکی از مشهورترین رمان‌های خود به نام "بیست هزار فرسنگ زیر دریا" یک زیردریایی الکتریکی را معرفی کرد که شخصیت جذاب این رمان یعنی "کاپیتان نمو" در یک زیردریایی عظیم و الکتریکی زندگی می‌کرد.

الدوس هاکسلی؛ ویران‌شهر یا دیستوپیای

آینده

پیش‌بینی‌های اسرارآمیز درباره آینده "الدوس هاکسلی" در کتاب "دنیای قشنگ نو" بیش از هر چیز دیگری جذابیت دارد. در این کتاب او از یک "جامعه پاد - آرمانی" نقطه مقابل جامعه اتوپیایی یا جامعه ویران شهری در مقابل آرمان‌شهری سخن گفته است.آرمان‌شهر‌ها جوامعی خیالی هستند که در آن‌ها همه چیز مثبت و ایده‌آل است. ترسیم یک جامعه پادآرمانی یا ویران‌شهر توسط نویسندگان آینده‌نگر مطرح می‌شود که اغلب با نوعی بدبینی نسبت به آینده توسعه فناوری‌ها همراه است."دنیای قشنگ نو" در سال ۱۹۳۲ نوشته شده است، که داستان آن در قرن بیست و ششم در لندن اتفاق می‌افتد. مقاله معروف او با نام در‌های ادراک نیز در سال ۱۹۵۴ منتشر شد که به شرح تجربیات او پس از مصرف مسکالین می‌پردازد.آلدوس هاکسلی استفاده از قرص‌هایی که خلق و خوی افراد را بهبود می‌بخشند و فناوری‌های مولد و مشکلات ازدیاد جمعیت را پیش‌بینی کرده بود. او درباره دنیای آینده تصویری دیستوپیایی خود در عین حال چشم‌انداز جالب و پیشگویی‌های شگفت‌انگیزی ارائه کرده که در واقع تصویری از زندگی در ۵۰ سال بعد از دهه ۱۹۵۰ است.

او در این کتاب حتی از شرایط پساانسانی؛ روبات یا حتی انسان‌نما‌هایی کاملاً روباتیک سخن گفته و برخی پیش‌بینی‌ها از آینده جهان کرد که چیزی شبیه به جهان در سال ۲۰۰۰ به این سوست. او می‌گوید: "جهان در ۵۰ سال آینده با سه مشکل بزرگ مواجه است.مشکل اجتناب از جنگ، مشکل تغذیه و تأمین پوشاک دو یا چهار میلیون جمعیت انسان که تا سال ۲۰۰۰ به بیش از سه میلیارد افزایش می‌یابد و سومین مشکل، تأمین مواد مورد نیاز این جمعیت انبوه انسانی است بدون اینکه منابع و ذخایر غیرقابل جایگزین سیاره به پایان برسد! "در حالی که پیش‌بینی‌های او کاملاً درست بوده، برآورد او از رشد جمعیت انسانی نیز با اغماض، البته برآورد بدی نبوده است.

مارک تواین؛ پیش‌بینی اینترنت و رسانه‌های

اجتماعی

در داستانی که در سال ۱۸۹۸ نوشته شده، نویسنده‌اش، "مارک تواین"‌ظاهراً موفق شده بود نه‌تن‌ها تلویزیون بلکه ظهور اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را هم پیش‌بینی کند. این داستان به‌نام "از دوران لندن در ۱۹۰۴"، خبر از ظهور چنین پدیده‌هایی داده است.در حالی که اولین تلویزیون در دهه ۱۹۲۰ میلادی ساخته شد، او در این کتاب از فناوری عجیبی در دنیای آینده سخن می‌گوید که به گونه حیرت‌آوری به تلویزیون و حتی اسکایپ شباهت دارد.همچنین در این داستان زندگی یک مخترع جوان در میان است که توانسته دستگاهی را بسازد به نام Telectroscope"، این دستگاهی است که به نظر می‌رسد بسیار برای ما آشنا باشد. Telectroscope (که به آن "تلکتروسکوپ" نیز می‌گویند) اولین مدل مفهومی یک سیستم تلویزیون یا ویدئوفون بود. این اصطلاح در قرن نوزدهم برای توصیف سیستم‌های علمی مبتنی بر دیدن از دور مورد استفاده قرار گرفت.نام و مفهوم این دستگاه تا پس از اختراع تلفن در سا ل ۱۸۷۶ مطرح نشد و مفهوم اصلی آن، پس از اختراع ابزارهایی، چون فکس روی کاغذ و شنیدن و مشاهده تصاویر زنده از راه دور تکامل یافت. گفته می‌شود که تخیلات مارک تواین در این کتاب یادآور شبکه‌های اجتماعی همانند توییتر است. او گفته بود که تلکتروسکوپ می‌تواند امور روزمره جهان را برای همگان به‌گونه‌ای آزاد و به‌صورت تصویری نشان دهد.

آیزاک آسیموف؛ زندگی با روبات‌ها

راکت "فالکون هوی" کمپانی اسپیس اکس، سال گذشته (۲۰۱۸) در سفر فضایی خود، نسخه‌ای از کتاب مبانی سه‌گانه آسیموف را هم به همراه داشت. این نشان از نفوذ و اهمیت آثار آسیموف، در جهان امروز دارد.آیزاک آسیموف، مهاجر روس در آمریکا، در سال ۱۹۸۳ پیش‌بینی‌های جالبی درباره دنیای آینده ارائه داد. این موارد شامل گسترش کامپیوتر و نفوذ آن در زندگی روزمره، گسترش روابط و همکاری‌های جهانی، اوقات فراغت بیشتر و معدن‌کاوی در ماه است.آیزاک آسیموف، شاید بیش از هر چیز به‌خاطر قوانین سه‌گانه روباتیکش شناخته می‌شود که طبق آن اعلام کرده است که اولاً کار یک روبات چه مستقیم و چه غیرمستقیم، نباید موجب آسیب به انسانی شود. دوم آن که یک روبات باید تابع دستوران انسان باشد مگر در مواردی که مغایر با دستور اول باشند. سوم آن که یک روبات باید از خود تا زمانی که با قوانین اول و دوم در تناقض نباشد، حفاظت کند."منِ روبات"؛ مجموعه داستان کوتاهی است که در سال ۱۹۵۰ میلادی منتشر شد و یکی از مشهورترین آثار آسیموف به‌شمار می‌رود. آسیموف همچنین درباره روباتیک و آثار آن بر وضعیت اشتغال و نیروی انسانی و نحوه کار کردن انسان، پدیده (اتوماسیون) و حذف برخی مشاغل و بروز بیکاری پیش‌بینی‌هایی کرده است که اکنون جوان به عنوان واقعیتی جدی، با آن رویارو شده است.پیش‌بینی‌های آیزاک آسیموف درباره افزایش جمعیت دنیا و افزایش آلودگی نیز محقق شده است. با این تفاوت که او امیدوار بود فناوری‌های نو راهی را برای حل این مشکلات برای بشر باز کند.او پیش‌بینی کرده بود که انسان‌ها با ساخت ایستگاه‌های فضایی، امکان معدن‌کاوی در ماه را نیز خواهند داشت. در حال حاضر تلاش‌ها برای اجرای پروژه‌های معدن‌کاوی در سیارات، در جریان است.آیزاک آسیموف همچنین در آثارش به درستی خبر از جامعه انسانی پیچیده‌ای داده بود که حاصل آن وابستگی انسان به ماشین است. روزی که جدا کردن کامپیوتر‌ها از ساده‌ترین امور زندگی انسان ناممکن خواهد شد. همان تصویر آشنایی که اکنون کمابیش برای همه ما محقق شده است.

رابرت آنسون هاین لاین و سال‌های نیامده

"رابرت هاین لاین" (Robert Anson Heinlein)، نویسنده آمریکایی سبک علمی - تخیلی و یکی از سه نویسنده برتر این ژانر است. او در کنار آیزاک آسیموف و آرتور سی کلارک یکی از سه غول علمی تخیلی دنیا محسوب می‌شود. هاین لاین، یکی از اثرگذارترین و در عین حال جنجال‌برانگیزترین نویسندگان علمی - تخیلی سخت بود.از آنجا که در جوانی در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا خدمت کرده بود، پیش‌بینی‌هایش جنبه نظامی و سیاسی دارد. پیش‌بینی جنگ سرد یکی از مهم‌ترین پیش‌بینی‌های اوست.در مجموعه "تاریخ آینده"، "رابرت هاین لاین"، جهان آینده را ترسیم می‌کند. در کتاب "شورش در سال ۲۱۰۰"، به وضوح شهروندانی را نشان می‌دهد که برخلاف یک سیستم استبدادی ظهور می‌کنند که ریشه در آمریکا داشته است."موشکی به‌نام گالیله"، "حفره‌های تاریک لونا"‌و "ستاره خاموش" از کتاب‌های معروف اوست. هاین لاین در آثار خود، رویای اکتشاف در فضا را به قرن‌ها پس از عصر ما پیش برده است.مثلاً در کتاب "ستاره خاموش" سخن از زمانی است که انسان سال‌هاست به وجود موجودات زنده در کرات دیگر پی برده و حتی با آن‌ها ارتباط برقرار کرده است، به حدی که رفت و آمد به مریخ، تقریباً کاری بسیار پیش‌پاافتاده محسوب می‌شود!همچنین از سال‌هایی سخن می‌گوید که بشر قوانینی نیز برای این تعاملات وضع کرده و به‌طورکلی روابط انسانی با موجودات فرازمینی از اصول مهم دولت‌ها با هدف حفظ صلح و پیشگیری از جنگ با فرازمینی‌هاست.هاین لاین به دلیل نفوذی که بر نسل دانشمندان قرن ۲۱ داشته، یکی از سه عضو شاخصی است که "بزرگان سه‌گانه علمی - تخیلی" نامیده می‌شوند. دو عضو دیگر این مجموعه "آرتور سی کلارک" و "آیزاک آسیموف" بودند.

فیلیپ کی دیک؛ ویرایش ژنتیک و چرنوبیل

"فیلیپ کی دیک" یکی دیگر از بزرگ‌ترین نویسندگان علمی تخیلی در تمام دوران است. بسیاری از آثار او الهام‌بخش نویسندگان و طرفداران به‌طور یکسان تا زمان مرگ او در اوایل دهه ۱۹۸۰ است.او کسی است که دورانی را پیش‌بینی کرده است که DNA انسان به‌طور مصنوعی توسط فناوری‌های نو اصلاح می‌شود. او همچنین در آثار خود از بروز حادثه‌ای هسته‌ای خبر داد که می‌گفت در ۱۹۸۵ رخ خواهد داد. (چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ رخ داد.)

آرتور سی کلارک و پیش‌بینی چاپگر سه‌بعدی

در دهه ۱۹۶۰ آرتور سی کلارک فیزیکدان و نویسنده مشهور بریتانیایی، پیش‌بینی‌های بسیار جالبی را درباره آینده مطرح کرد. او که دارنده هفت مدرک دکترای افتخاری در رشته‌های مختلف تجربی از جمله مدال درجه یک فیزیک و ریاضیات بود، عمدتاً به‌عنوان نویسنده داستان‌های علمی - تخیلی شناخته شده است.او از بسیاری ابتکارات جهان مدرن خبر داد که در آن زمان حقیقتاً جز تخیل نامی نداشت. از جمله ظهور اینترنت، چاپ یا همان پرینتر سه‌بعدی را هم پیش‌بینی کرد. همچنین به‌گونه‌ای عجیب و غریب، خبر از ظهور میمون‌های خدمتکار تعلیم‌دیده داد. اما پیش‌بینی اصلی آرتور سی کلارک، طرح موضوع "ایستگاه‌های راکتی" بود که در واقع پیش‌بینی فناوری‌های پیشرفته‌ای شبیه به ماهواره‌های امروزین بود.آرتور سی کلارک، در سال ۱۹۶۴ در جریان پخش یک مستند تلویزیونی از شبکه بی‌بی‌سی، شرحی از چشم‌انداز خود از آینده ارائه کرد. در جریان این گزارش مستند، او جزئیاتی از نگرش و عقایدش درباره آینده بیان کرد و از جمله اظهار داشت که در آینده مردم قادر خواهند بود بدون اینکه از مکان و موقعیت‌های یکدیگر آگاه باشند، با هم تماس بگیرند و به آسانی از هر جای جهان که هستند، کسب و کار خود را اداره کنند.آیا این اظهارات شما را به یاد اینترنت نمی‌اندازد؟ او همچنین از اختراع آنچه که آن را "دستگاه تکثیر" می‌نامید، خبر داده بود. طبق پیش‌بینی‌های او این دستگاه در واقع فناوری خاصی بود که برای کپی‌برداری دقیق از هر چیزی قابل استفاده است.هر چند که بسیاری از ما احتمالاً بلافاصله به‌یاد سیستم کپی‌برداری در فیلم Star Trek می‌افتیم، اما چنین دستگاهی می‌تواند درعین‌حال یادآور پرینتر‌های سه‌بعدی باشد که با دقتی بالا هر چیزی را کپی می‌کنند.او همچنین درباره پیشرفت‌های پزشکی و موارد دیگری نیز پیش‌بینی‌های جالب توجهی کرده است. شاید لازم نباشد که یادآوری کنیم آرتور سی کلارک نویسنده مشهور بریتانیایی، خالق رمان علمی - تخیلی بسیار معروف "۲۰۰۱: اودیسه فضایی" است که بیشتر ما با فیلمی با همین نام با آن آشنایی داریم.این فیلم در اصل برمبنای این کتاب توسط "استنلی کوبریک" ساخته شد و جایزه اسکار را برای او و آرتور سی کلارک به ارمغان آورد.